خدایا خودت؛ فقط خودت من را از این بازی خارج کن؛ وقتی عالم و آدم می خواهند من را وارد بازی کنند؛ وقتی خودم توان خارج شدن از آن را ندارم؛ وقتی می بینم- به چشم خودم- که آدم این بازی ها نیستم؛ آدم این حرف ها. وقتی هنوز قدرت تشحیص راست و دروغ بنده هایت را ندارم؛ وقتی انقدر ضعیفم.
پناه بر تو خدا پناه بر تو...
اینکه فصل بهاری هست و شکوفه درخت ها هستند و گل ها جوانه می زنند و همه جا سبز سبز سبز می شود و صدای پرنده ها؛ مخصوصا دم دمای صبح غوغا می کند و .... هزار اعجاز دیگر این فصل؛ کافیست که عالمی را عاشق عالم کند.
بعد اگر همین فصل؛ اول اولای همین فصل رنگی رنگی خدا بخواهد و پا به این دنیا بگذاری، عشقت به این عالم صدچندان می شود؛ هرچقدر هم که هر سال با آمدن بهار یک سال به عمرت اضافه شود و پیرتر شوی و بروی در فکر که ای بابا امسال عمرم چطور گذشت.
خلاصه که امشب شمع سی و یک سالگی ام را فوت کردم و حالا با دنیایی بیم و امید چشم به روزهای آتی زندگی ام دارم... امید که عمرم کفاف دهد و سال دیگر از گذر پرخیر و برکت این سال عمرم بنویسم.
