خیلی شیک و مجلسی به زن ها خشونت می کنیم
خشونت علیه زنان که فقط کتک زدن و فحش دادن و پول ندادن و آزار خیابانی و... نیست که؛ همین که یک خانم متاهل مدام نگران دل شوهرش باشد که نکند بلرزد و پایش که نکند بلغزد؛ همین که بخشی از دخترهای مجرد ما پول خرج می کنند و می روند از این کلاس های مهارت جذب (جذب مردان) شرکت می کنند تا از استرس مطلوب و محبوب مردها نبودن دربیایند و بالاخره شوهر پیدا کنند!*، همین که زن ها مدام می روند سراغ بوتاکس و ساکشن و عمل های زیبایی و حتی سر صبح که می خواهند بروند سرکار یا دانشگاه کلی وقت صرف می کنند بابت خروار خروار آرایش و مو درست کردن، همین که هرکداممان ممکن است کلی دختر مذهبی و غیرمذهبی بشناسیم که پسرهای به ظاهر شیک و باکلاس و درس خوانده و حتی مذهبی امروزی دلشان را شکسته اند و با تریلی از روی روح و روانشان رد شده اند و با خاک یکیشان کرده اند و حتی بعضی از این دخترها را به جایی رسانده اند که خودشان را بعد از مدتی تبدیل کرده اند به یک هرزه ای مثل آن پسرها، همین که بعضی از دخترهای مجرد سن و سال دار ما مجبور می شوند تنها زندگی کنند و خودشان بار زندگی را به دوش بکشند و حتی پدر و برادرهایشان دستی زیر بازوی آنها نگذارند و کمکی نکنند** یا زن های متاهل و بچه دار بدسرپرستمان به جای روانداختن به خانواده هایشان مجبور باشند بروند سراغ کمیته امداد و بهزیستی و اینجور مراکز یا پدرشان دربیاید زیر مشکلات اقتصادی؛ همه اینها هم خشونت علیه زنان است؛ خشونت هایی جدید که برخی شان انقدر خوش آب و رنگ و جذاب است که شاید درست حسشان نکنیم... درست است که کتک زدن زن ها کمتر از قبل شده ظاهرا (هرچند هنوز هم حتی بین آدم های تحصیلکرده اتفاق می افتد)، فحش دادن ها هم احیانا کمتر شده باشد (یا شاید بهتر باشد بگوییم متاسفانه از حالت یکطرفه درآمده و یکی می گویند و یکی می شنوند) و... ولی سری جدیدی خشونت جایگزین شده اند؛ خشونت های خیلی شیک و مجلسی.
*اینرا ببینید لطفاً.
**منظور ساختارهای حمایت خانوادگی از بین رفته در این دوران و عصر است و جایگزین شدن حمایت های نهادی و دولتی.
پریروز برای اولین بار در عمرم وقتی داشتم سر صبح زیر نم باران، روی برگ های زرد بدو بدو می کردم، حس کردم چقدر پاییز را دوست دارم.
یک پیرمرد افغانی عضو طالبان شرف دارد به این مدل مرررررررردهای ایرانی