:|
يكشنبه, ۱۱ خرداد ۱۳۹۳، ۰۴:۵۹ ب.ظ
زنان سرزمین من - :|
شعبان است؛ همش همش عید است؛ باید همه چیز خوب باشد احیاناً؛ باید آدمیزاد خوشحال باشد حتماً؛ باید امیدوار بود حتی؛ باید احساس خوشبختی داشت شاید؛ باید خندید از اعماق دل و با همه وجود احتمالاً. درست است؟! پس چرا من با همه نوری که این مدت ته قلبم روشن بود، الان هیچ کدام از اینها نیستم؟ چرا به این نتیجه رسیده ام که همه تلاش هایم بی نتیجه مانده است؟ چرا همه امیدم ناامید شده است؟ چرا این همه شکستم؟ چرا؟
اندر حکایت جک
۹۳/۰۳/۱۱